Documente online.
Zona de administrare documente. Fisierele tale
Am uitat parola x Creaza cont nou
 HomeExploreaza
upload
Upload




E pensamiento y a vida

Spaniola


E pensamiento y a vida



Nietzsche reprocha a menudo a conocimiento su pretensión de oponerse a a vida, de medir y de juzgar a vida, de considerarse a sí mismo como fin. a inversión socrática ya aparece bajo esta forma en e Origen de a tragedia. Y Nietzsche no se cansará de decir: e conocimiento, simpe medio subordinado a a vida, ha acabado por erigirse en juez en instancia 16316g623q suprema[xxvi]. Pero debemos vaorar a importancia de estos textos: a oposición entre e conocimiento y a vida, a operación por a que e conocimiento se hace juez de a vida, son síntomas y sóo síntomas. E conocimiento se opone a a vida, pero porque expresa una vida que contradice a vida, una vida reactiva que haa en e propio conocimiento un medio de conservar y de hacer triunfar su tipo. (Así e conocimiento da a a vida eyes que a separan de o que puede, e evitan actuar y e prohíben actuar, manteniéndoa en e estrecho marco de as reacciones científicamente observabes: casi como e anima en un parque zooógico. Pero este conocimiento que mide, imita y modea a vida, ha sido construido totamente sobre e modeo de una vida reactiva, en os ímites de una vida reactiva). No será pues motivo de asombro e que otros textos de Nietzsche sean más compejos, no ateniéndose a os síntomas y penetrando en a interpretación. Entonces Nietzsche reprocha a conocimiento, no ya e tomarse como fin sino e hacer de pensamiento un simpe medio a servicio de a vida. Nietzsche ega a reprochar a Sócrates, no ya e haber puesto a vida a servicio de conocimiento, sino a contrario, haber puesto e pensamiento a servicio de a vida. «En Sócrates e pensamiento sirve a a vida, mientras que en todos os fiósofos anteriores era a vida a que servía a pensamiento»[xxvii]. No haaremos ninguna contradicción entre estas dos cases de textos, si precedentemente somos sensibes a os diferentes matices de a paabra vida: cuando Sócrates pone a vida a servicio de conocimiento, hay que entender a toda a vida que, a partir de ahí, se convierte en reactiva; pero cuando pone e pensamiento a servicio de a vida hay que entender esta vida reactiva en particuar, que se convierte en e modeo de toda a vida y de mismo pensamiento. Y aún se verán menos contradicciones entre as dos cases de textos si se es sensibe a a diferencia entre «conocimiento» y «pensamiento» (Una vez más, ¿no se trata de un tema kantiano profundamente transformado, vueto contra Kant?)

Cuando e conocimiento se hace egisador, e pensamiento es e gran sometido. E conocimiento es e mismo pensamiento, pero e pensamiento sometido a a razón como a todo o que se expresa en a razón. E instinto de conocimiento es pues e pensamiento, pero e pensamiento en su reación con as fuerzas reactivas que se apoderan de é o o conquistan. Ya que son os mismos ímites que e conocimiento raciona fija a a vida, pero también que a vida razonabe fija a pensamiento; a vida está sometida a conocimiento a mismo tiempo que e pensamiento está sometido a a vida. De cuaquier forma a razón tan pronto nos disuade como nos prohíbe franquear ciertos ímites: porque es inúti (e conocimiento está ahí para prever), porque sería mao (a vida está ahí para ser virtuosa), porque es imposibe (no hay nada que ver, ni que pensar tras o verdadero)[xxviii]. Pero entonces a crítica, concebida como crítica de propio conocimiento, ¿no expresa nuevas fuerzas capaces de dar otro sentido a pensamiento? Un pensamiento que fuese hasta e fina de o que puede a vida, un pensamiento que evase a a vida hasta e fina de o que puede. En ugar de un conocimiento que se opone a a vida, estabecer un pensamiento que afirmaría a vida. a vida sería a fuerza activa de pensamiento, pero e pensamiento e poder afirmativo de a vida. Ambos irían en e mismo sentido, arrastrándose uno a otro y barriendo os ímites, paso a paso, en e esfuerzo de una creación inaudita. Pensar significaría: descubrir, inventar nuevas posibiidades de vida. «Hay vidas cuyas dificutades rozan e prodigio; son as vidas de os pensadores. Y hay que prestar atención a o que nos cuentan a este respecto, porque se descubren posibiidades de vida, cuyo único reato nos proporciona aegría y fuerza, y esparce uz sobre a vida de sus sucesores. Aí se encierra tanta invención, refexión, osadía, desespero y desesperanza como en os viajes de exporación de os grandes, navegantes; y, a decir verdad, son también viajes de exporación por os dominios más aejados y peigrosos de a vida. o que tienen estas vidas de sorprendente es que dos instintos enemigos, que hacen fuerza en sentidos diversos, parecen estar obigados a caminar bajo e mismo yugo: e instinto que tiende a conocimiento se ve obigado incesantemente a abandonar e terreno en e que e hombre suee vivir y a anzarse hacia o incierto, y e instinto que quiere a vida se ve obigado a buscar eternamente a ciegas un nuevo ugar en e que estabecerse»[xxix]. En otras paabras: a vida supera os ímites que e fija e conocimiento, pero e pensamiento supera os ímites que e fija a vida, E pensamiento deja de ser una ratio, a vida deja de ser una reacción. E pensador afirma así a hermosa afinidad entre e pensamiento y a vida: a vida haciendo de pensamiento ago activo, e pensamiento haciendo de a vida ago afirmativo. Esta genera afinidad, en Nietzsche, no sóo aparece como e secreto presocrático por exceencia, sino también como a esencia de arte.


Document Info


Accesari: 1773
Apreciat: hand-up

Comenteaza documentul:

Nu esti inregistrat
Trebuie sa fii utilizator inregistrat pentru a putea comenta


Creaza cont nou

A fost util?

Daca documentul a fost util si crezi ca merita
sa adaugi un link catre el la tine in site


in pagina web a site-ului tau.




eCoduri.com - coduri postale, contabile, CAEN sau bancare

Politica de confidentialitate | Termenii si conditii de utilizare




Copyright © Contact (SCRIGROUP Int. 2024 )